Willen wij steeds meer geneesmiddelen terugbetalen om onze levensstijl te verbeteren?

Op 4 april 2019, nam ik deel aan een paneldiscussie in het Belgisch Federaal Parlement over de terugbetaling van nieuwe opkomende geneesmiddelen die onze levensstijl verbeteren. Nieuwe geneesmiddelen die bijvoorbeeld helpen met leveraandoeningen als NASH, helpen mensen die kampen met overgewicht of diabetes. Dit zijn opkomende ziektes in welvaartslanden in Europa als België. Hierdoor moeten wij als samenleving een democratische debat voeren als wij deze stijgende kosten willen dragen.

Ik was uitgenodigd in deze paneldiscussie als filosoof om de ethische kant van de discussie te belichten. Het was een boeiend debat waarbij iedereen het eens was dat deze geneesmiddelen moeten ontwikkelde worden als laatste redmiddel. We moeten vooral inzetten op preventie en ons de vraag stellen welke rol de gezondheidszorg hierbij moet nemen.

Ik vind dat we een evenwicht moeten zoeken tussen de liberalistische visie op de patiënt en de paternalistische visie. Vandaag wordt het steeds makkelijker om onze gezondheidstoestand te monitoren of te meten. Als we self-management van onze gezondheid serieus willen nemen, dan moeten we ook mensen daarbij voldoende scholing geven om deze informatie op een goede wijze te interpreteren.

Ook wanneer de mensen opgenomen worden in het ziekenhuis vandaag worden mensen verwacht om zelf geïnformeerde beslissingen te nemen, maar vaak is dit een grote uitdaging zonder de juiste context. Zowel de arts als de patiënt hebben voldoende tijd nodig en hebben hierbij training nodig om dit te kunnen doen. Dit debat is al lang aan de gang en maakt vooruitgaing in sommige landen als Nederland, maar in andere landen als België gebeurt er minder op dit vlak.

Ik geloof dat we moeten inzetten op de nieuwe technologie om een goede gezondheid te stimuleren. We moeten patiënten op een effectieve manier betrekken bij de zorg door onder andere nieuwe samenwerkingsvormen als participatory design.